Fernglas XCF 16x50

Pierwsza wartość liczbowa w oznaczeniu lornetki to jej powiększenie. Mówi nam ono, o ile większy wydaje się obserwowany obiekt w porównaniu do widzianego gołym okiem.

Opisuje wewnętrzną budowę lornetek i umożliwia ich szczegółowy podział na różne typy.

Klasyczna konstrukcja lornetki, w której obiektywy są rozstawione nieco szerzej niż okulary.

Regulacja ostrości w lornetce pozwala ustawić ostrość obrazu widzianego przez obserwatora.

Za pomocą pokrętła centralnego można ustawić ostrość jednocześnie w obu okularach. Pozwala to na szybką zmianę ostrości między obiektami bliskimi i odległymi.

Powłoki na powierzchniach optycznych mają zadanie minimalizować irytujące odblaski. Zwiększa to transmisję światła i kontrast obrazu.

Tłumi naturalne drżenie rąk. Obraz jest tak stabilny, jak podczas obserwacji ze statywem.

W takich modelach wskaźnik kompasu widoczny jest zazwyczaj w niewielkiej części pola widzenia. Rozróżnia się wersje cyfrowe i analogowe.

Okulary te charakteryzują się stosunkowo dużym odsunięciem źrenicy wyjściowej. Pozwala to na obserwacje bez zdejmowania okularów korekcyjnych bez utraty wygody i ergonomii.

Służy do porównania przydatności lornetek do obserwacji w warunkach słabego oświetlenia. Im wyższa liczba, tym lepsza przydatność do obserwacji zmierzchowych. Jednak tę wartość zawsze należy rozpatrywać w kontekście źrenicy wyjściowej.

Szerokość pola widzenia wyrażona w metrach, które widoczne jest z odległości 1000 metrów. Tak podana informacja często jest łatwiejsza do wyobrażenia niż dane w stopniach.

Światłosiła geometryczna jest wartością teoretyczną. Wskazuje ona, jak jasnego obrazu można się spodziewać.

Kos, drozd, zięba czy szpak?
Lornetka pomaga w namierzeniu i identyfikacji ptaka.

Trudna opera, romantyczna operetka, teatr Volksbühne czy musical; z lornetką teatralną lub małą lornetką stajesz się częścią spektaklu.