Fernglas Hunter 10x50

Drugą wartością w oznaczeniu lornetki jest średnica jej obiektywów. Im jest ona większa, tym więcej światła zbiera lornetka.

Opisuje wewnętrzną budowę lornetek i umożliwia ich szczegółowy podział na różne typy.

Klasyczna konstrukcja lornetki, w której obiektywy są rozstawione nieco szerzej niż okulary.

Powłoki na powierzchniach optycznych mają zadanie minimalizować irytujące odblaski. Zwiększa to transmisję światła i kontrast obrazu.

Muszle oczne znajdują się na okularach i ograniczają wpływ światła rozproszonego na oczy.

Tłumi naturalne drżenie rąk. Obraz jest tak stabilny, jak podczas obserwacji ze statywem.

Te lornetki mogą być narażone jedynie na umiarkowaną wilgoć, względnie lekkie zachlapanie.

Gwint 1/4" do zamocowania na statywie fotograficznym. Większość lornetek wymaga dodatkowego adaptera statywowego.

Okulary te charakteryzują się stosunkowo dużym odsunięciem źrenicy wyjściowej. Pozwala to na obserwacje bez zdejmowania okularów korekcyjnych bez utraty wygody i ergonomii.

Najkrótszy dystans do obiektu, na który można jeszcze ustawić ostrość.

Służy do porównania przydatności lornetek do obserwacji w warunkach słabego oświetlenia. Im wyższa liczba, tym lepsza przydatność do obserwacji zmierzchowych. Jednak tę wartość zawsze należy rozpatrywać w kontekście źrenicy wyjściowej.

Korpusy lornetek powleczone są zazwyczaj specjalnym materiałem, który chroni lornetkę, jak również zapewnia pewniejszy chwyt.

Wolisz zasiadkę o zmroku czy podchody? Mamy dla Ciebie odpowiednią lornetkę!

Już dawni żeglarze wykorzystywali lunety by nie stracić orientacji na pełnym morzu. W niektórych przypadkach nowoczesne lornetki oferują nawet wbudowany kompas oraz siatkę do szacowania odległości.

Kos, drozd, zięba czy szpak?
Lornetka pomaga w namierzeniu i identyfikacji ptaka.